| Imię i nazwisko: | Frank Rijkaard |
| Data urodzenia: | 30 września 1962 |
| Narodowość: | Holandia |
| Miejsce urodzenia: | Amsterdam |
| Mecze w Ajaksie: | 336 |
| Pozycja | defensywny pomocnik, obrońca |
Franklin Edmundo “Frank” Rijkaard – urodzony 30 września 1962 roku w Amsterdamie. Były piłkarz, reprezentant Holandii i trener piłkarski. Uznawany za jednego z najlepszych pomocników w historii futbolu.
Rijkaard młodzieńcze lata spędził w takich zespołach jak SC Buitenveldert, DWS i Blauw-Wit, aż w końcu został dostrzeżony przez skautów Ajaksu Amsterdam w 1979 roku. W pierwszym zespole Ajaksu zadebiutował jako siedemnastolatek 23 sierpnia 1980 roku pod wodzą trenera Leo Beenhakkera. W swoim pierwszym meczu zdobył jedną bramkę przeciwko Go Ahead Eagles. Rijkaard w sumie spędził w Amsterdamie siedem lat, grając pod skrzydłami różnych trenerów i występując na różnych pozycjach. Najczęściej była to rola środkowego pomocnika lub środkowego obrońcy. W 1985 roku grał z opaską kapitana. Holender W trakcie sezonu 1987/88 wszedł w konflikt z Johanem Cruijffem i zdecydował się odejść z klubu. Przeszedł do Sportingu, który od razu wypożyczył go do Saragossy.
Po bardzo udanych Mistrzostwach Europy w 1988 roku Rijkaard przeniósł się do Milanu, tworząc tam słynne holenderskie trio z Gullitem i Van Bastenem. We Włoszech spędził pięć lat i zgromadził ponad 200 oficjalnych występów. W tym czasie w barwach Milanu dwukrotnie zdobył Puchar Europy, a w 1990 roku zdobył jedyną bramkę w finale na wagę zwycięstwa z Benfiką.
Rijkaard następnie zdecydował się na powrót do Amsterdamu, gdzie mógł świętować kolejne sukcesy. W ciągu dwóch sezonów zdobył z Ajaksem dwa kolejne mistrzostwa kraju oraz przede wszystkim był częścią drużyny, która w 1995 roku zdobyła Ligę Mistrzów. Podczas tych dwóch lat Rijkaard pełnił funkcję mentora dla wielu młodszych kolegów z zespołu. W przerwie finałowego spotkania z Milanem w 1995 roku wygłosił motywującą przemowę, która poniosła ekipę do końcowego sukcesu. W drugiej połowie zaliczył asystę przy jedynym golu, który tego wieczoru zdobył Patrick Kluivert.
Rijkaard zadebiutował w reprezentacji Holandii 1 września 1981 roku w przegranym 1:2 meczu ze Szwajcarią. Od spotkań kwalifikacyjnych do Mundialu 1986 był od podstawowym zawodnikiem kadry Oranje. W 1988 roku świętował z drużyną narodową zdobycie Mistrzostwa Europy. Dwa lata później dał się zapamiętać z nieprzyjemnego incydentu w 1/8 finału Mistrzostw Świata. W rywalizacji z RFN dwukrotnie opluł swojego rywala, Rudiego Völlera, a po całym zamieszaniu obaj zawodnicy otrzymali po czerwonej kartce jeszcze w pierwszej połowie. Rijkaard początkowo chciał tym samy zakończyć reprezentacyjną karierę, ale udało się go przekonać do powrotu i wystąpił jeszcze na dwóch kolejnych turniejach w 1992 i 1994 roku. Jego ostatnim występem w barwach Holandii był przegrany ćwierćfinał Mistrzostw Świata 1994 z późniejszymi zwycięzcami turnieju, Brazylijczykami.
Trener
W latach 1998-2000 Rijkaard pracował w roli selekcjonera reprezentacji Holandii. Do turnieju w 2000 roku Holendrzy nie musieli grać w eliminacjach z racji tego, że razem z Belgami byli jego gospodarzami. Mecze towarzyskie nie napawały optymizmem, jednak występ na Euro 200 był już zdecydowanie lepszy. Holendrzy w fazie grupowej pokonali Czechów, Duńczyków i Francuzów i z kompletem punktów awansowali do ćwierćfinału, gdzie rozbili aż 6:1 Jugosławię. W półfinale z Włochami było 0:0 po 120 minutach walki i o awansie zdecydowały rzuty karne, które lepiej wykonywali Włosi. Rijkaard zdecydował się ustąpić ze stanowiska. W sezonie 2001/02 poprowadził Spartę Rotterdam, zaliczając katastrofalne wyniki i w konsekwencji spadek z ligi.
Zdecydowanie lepszą przygodę zaliczył jako szkoleniowiec FC Barcelony. W sezonie 2003/04 zajął drugie miejsce w lidze, a rok później mógł świętować mistrzostwo Hiszpanii. Najbardziej udany był sezon 2005/06, w którym “Blaugrana” zdobyła kolejne mistrzostwo i dodała do tego triumf w Lidze Mistrzów, pokonując w finale 2:1 Arsenal. Kolejne wyniki nie były już tak efektowne i w 2008 roku na stanowisku trenera Barcelony zastąpił go Guardiola. W sezonie 2009/10 prowadził Galatasaray, ale został zwolniony po słabych wynikach. Nie udało mu się również w roli selekcjonera Arabii Saudyjskiej, gdzie pracował w latach 2011-2013. Od tamtej pory Rijkaard był łączony z potencjalną pracą w wielu klubach, w tym w Ajaksie, ale nie wyraził chęci powrotu do zawodu.
OSIĄGNIĘCIA DRUŻYNOWE:
AFC Ajax (1980-87; 1993-1995)
Mistrzostwo Holandii (5): 1982, 1983, 1985, 1994, 1995
KNVB Beker (3): 1983, 1986, 1987
Superpuchar Holandii (2): 1993, 1994
Puchar Zdobywców Pucharów: 1987
Liga Mistrzów UEFA: 1995
AC Milan (1988-1993)
Mistrzostwo Włoch (2): 1992, 1993
Superpuchar Włoch (2): 1988, 1992
Puchar Europy (2): 1989, 1990
Superpuchar Europy (2): 1989, 1990
Klubowe Mistrzostwo Świata (2): 1989, 1990
Reprezentacja Holandii (1981-1994)
Mistrzostwo Europy: 1988
Jako trener:
Liga Mistrzów UEFA: FC Barcelona 2006
Mistrzostwo Hiszpanii (2): FC Barcelona 2005, 2006
Superpuchar Hiszpanii (2): FC Barcelona 2005, 2006
Ajax: 336 występów, 70 bramek
AC Milan: 201 występów, 26 bramek
Real Saragossa: 11 występów
Holandia: 73 występy, 10 bramek