| Imię i nazwisko: | Edgar Davids |
| Data urodzenia: | 13 marca 1973 |
| Narodowość: | Holandia |
| Miejsce urodzenia: | Paramaribi |
| Pozycja: | Środkowy pomocnik |
| Gier dla Ajaksu: | 182 |
Edgar Steven Davids – urodzony 13 marca 1973 roku w Paramaribi. Holenderski piłkarz pochodzenia surinamskiego występujący na pozycji pomocnika. Uznawany za jednego z najlepszych i najbardziej rozpoznawalnych piłkarzy swojej generacji. Na boisku wyróżniał się nie tylko stylem gry, który łączył w sobie umiejętności, energię i wolę walki, ale również charakterystyczne dredy i okulary. Louis van Gaal nadał mu przydomek “The Pitbull”, co miało oddawać jego agresję oraz umiejętność twardej i ostrej gry. W 2004 roku wybrany został przez Pele na listę FIFA 100, zawierającą stu najlepszych żyjących piłkarzy.
Davids urodził się w Surinamie i ma Surinamsko-Żydowskie pochodzenie. Jego rodzina szybko przeniosła się jednak do Holandii, a Edgar trafił do akademii Ajaksu Amsterdam. Przygoda Davidsa z Ajaksem nie była jednak od początku usłana różami, bowiem dwa razy został on odrzucony przez klub, ale ostatecznie przyjęto go do akademii w wieku 12 lat. W pierwszej drużynie Joden zadebiutował 6 sierpnia 1991 roku w wygranym 5:1 meczu z RKC Waalwijk. Davids rozegrał dla Ajaksu 182 spotkania, w których zdobył 34 bramki. Pomógł Ajaksowi wygrać trzy mistrzostwa kraju, ale przede wszystkim odnieść największe sukcesy w Europie w ostatnich kilkudziesięciu latach. W 1992 roku Joden wygrali Puchar UEFA, a trzy lata później zdołali pokonać AC Milan i triumfowali w elitarnej Lidze Mistrzów. W 1996 roku Davids przestrzelił pierwszego karnego w serii jedenastek, a Joden ostatecznie przegrali z Juventusem.
Na początku sezonu 96-97 Davids przeniósł się do AC Milan. Pierwszy rok we Włoszech okazał się jednak porażką i po ledwie 19 spotkaniach w lidze doszło do kolejnego transferu. Davidsowi zaufał Juventus, który wykupił go w grudniu 97 za 5,3 miliona funtów. Holender szybko stał się jednym z podstawowych graczy Starej Damy. Davids grywał głównie na lewej stronie lub w środku jako defensywny pomocnik i tworzył niesamowity duet z Zinedine Zidanem. W ciągu sześciu udanych lat w Turynie, Davids pomógł Juve wygrać Serie A w 1998, 2002 i 2003 roku. W czasie jego gry Juventus wygrywał również dwa Superpuchary Włoch i Puchar Intertoto. Mniej szczęścia Davids miał w Lidze Mistrzów, gdzie przegrał kolejne dwa finały. W sezonie 98-99 Juve nie dało rady Realowi Madryt, a w 2003 roku lepszy okazał się po rzutach karnych AC Milan.
W styczniu 2004 roku pomocnik trafił na zasadzie wypożyczenia do Barcelony. W tym okresie Barca nie grała najlepiej i tułała się w środku tabeli La Liga. Mówi się jednak, że Davids pozwolił Katalończykom złapać drugi oddech i w końcu wrócić do odpowiedniej gry. Ostatecznie Barcelona finiszowała w lidze druga. Transfer Davidsa wielu określało jako katalizator dominacji katalońskiego klubu w hiszpańskiej i europejskiej piłce w połowie i pod koniec dekady, łącznie z wygraniem pierwszego mistrzostwa kraju od pięciu lat.
W lecie 2004 Davids przeniósł się do Interu, gdzie rozegrał 40 spotkań, a rok później trafił na zasadzie wolnego transferu do Tottenhamu Hotspur. Holender stał się jednym z ulubieńców fanów, ale Spurs nie osiągnęli wielkich sukcesów kończąc dwa sezony z Davidsem w składzie na 5 miejscu.
28 stycznia 2007 roku Edgar ponownie przeniósł się do Amsterdamu, gdzie 4 lutego zadebiutował ponownie w Klasyku z Feyenoordem. Pitbull ponownie udowodnił swoją wartość i stał się ważną postacią w środku pola Ajaksu, który ostatecznie przegrał mistrzostwo kraju jednym golem na rzecz PSV. Edgar pomógł jednak wygrać KNVB Beker, strzelając ostatniego karnego w serii rzutów karnych przeciwko AZ. Na początku sezonu 2007-08 Davids doznał kontuzji, która wyeliminowała go z gry na kilka miesięcy.
W 2010 roku Davids trafił do Crystal Palace, gdzie rozegrał 7 spotkań, a następnie przeniósł się do klubu Barnet, gdzie ostatecznie zakończył swoją karierę piłkarską.
Davids był też integralną częścią drużyny Oranje od momentu debiutu w 20 kwietnia 1994 roku. Mimo dobrej gry w tym okresie reprezentacja Holandii nie wygrała żadnego znaczącego turnieju. W trakcie Euro 1996 Davids został wyrzucony z reprezentacji, po tym jak w radiowym wywiadzie stwierdził iż “Guus Hiddink powinien przestać wkładać głowę w tyłki niektórych graczy”.
Najbardziej udanym turniejem Davidsa był Mundial w 98, kiedy został on wybrany do jedenastki turnieju. Oranje ostatecznie zakończyli ten turniej na 4 miejscu. Na Euro 2000 Davids ponownie znalazł się w jedenastce imprezy, ale Holendrzy odpadli w półfinale, gdzie po rzutach karnych musieli uznać wyższość Włochów. Po Euro 2004 pomocnik został mianowany kapitanem drużyny narodowej, ale ostatecznie brak gry w Interze sprawił, że stracił on również miejsce w składzie drużyny narodowej. Ostatecznie na przestrzeni lat 1994-2005, Edgar rozegrał dla Holandii 74 spotkania.
Po zakończeniu przygody z piłką Holender dalej był uznawany za ważną postać w Amsterdamie i w 2011 roku powołano go do rady nadzorczej Ajaksu u boku Johana Cruyffa. Od 2010 roku Davids mieszkał jednak w Północnym Londynie, gdzie uczestniczył w turniejach piłki ulicznej i zajmował się trenowaniem półamatorskiej drużyny Brixton United. W 2012 roku Davids dołączył do występującej w League Two ekipy Barnet. Na poziomie League Two pełnił on rolę grającego trenera. W swoim debiucie przegrał z Plymouth 4:1, ale kiedy w trzeciej kolejce pojawił się na murawie jego drużyna od razu wygrała 4:0 z Northampton. Na koniec 2012 roku po odejściu Marka Robsona, Holender przejął Barnet i prowadził je w pojedynkę. Pomimo walki o utrzymanie drużynie Barnet nie udało się zostać w League Two. Mimo tego podjęto decyzję, iż Davids dalej będzie prowadził klub w sezonie 2013-14. Szybko okazało się, że rola grającego menedżera nie jest taka łatwa. Wojowniczy Davids został w ukarany w pierwszych ośmiu meczach sezonu w tym trzy razy wyrzucony z boiska. 18 stycznia 2014 roku Edgar podjął ostateczną decyzję o tym, aby zakończyć swoją przygodę z Barnet i piłką.
Ajax:
Eredivisie: 1993–94, 1994–95, 1995–96
KNVB Beker: 1992–93, 2006–07
Johan Cruyff Schaal: 1995
UEFA Champions League: 1994–95
UEFA Cup: 1991–92
Superpuchar Europy: 1995
Klubowe Mistrzostwa Świata: 1995
Juventus:
Serie A: 1997–98, 2001–02, 2002–03
Superpuchar Włoch: 2002, 2003
Inter:
Coppa Italia: 2004–05
Holandia:
Czwarte miejsce Mundial 1998
Indywidualnie:
Drużyna turnieju EURO : 2000
Najlepsza jedenastka Mistrzostw Świata: 1998
FIFA 100
AFC Ajax – 182 spotkania – 34 gole – 8 asyst
AC Milan – 31 spotkań – 1 gol – 1 asysta
Inter Mediolan – 23 spotkania – 1 asysta
Juventus FC – 235 spotkań – 10 goli – 10 asyst
FC Barcelona – 20 spotkań – 1 asysta
Crystal Palace – 7 spotkań
Tottenham Hotspur – 44 spotkania – 1 gol – 1 asysta
FC Barnet – 38 spotkań – 1 gol – 1 asysta